ik

		1e persoon	2e persoon	3e persoon
		1e persoon	2e persoon	masculinum	femininum	neutrum
Nominatief	enkelvold	ik	i'j/iej, du (oldmoods)	hi'j/hee/hie	zi'j/zee/zie	't
Nominatief	meervold	wi'j(leu)/wiej/wie(leu)	i'j(leu)	zi'j(leu)/zee(leu)
Objektief	enkelvold	mi'j	ow/oew, di'j	um	eur	't
Objektief	meervold	ons	ow(leu)/oew(leu)	eur(leu)/ze

Mönsterländsk: ik

		1. Person	2. Person	3. Person
		1. Person	2. Person	masculinum	femininum	neutrum
Singular	1. Fall	ik	du	he	se	et
	2. Fall	van mi	van di	van em	van üör	van et
	3. Fall	mi	di	em	üör	et
	4. Fall	mi	di	em	se	et
Plural	1. Fall	wi	gi, ji	se	se	se
	2. Fall	van us	van ju	van üör	van üör	van üör
	3. Fall	us	ju	üör	üör	üör
	4. Fall	us	ju	se	se	se

Noordnedderdüütsch: ik

		1. Persoon	2. Persoon	3. Persoon			Höflich- keitsform
		1. Persoon	2. Persoon	masculinum	femininum	neutrum	Höflich- keitsform
Nominativ	Eentall	ik	du	he	se	et/dat	Se
Nominativ	Mehrtall	wi	ji	se			Se
Objetiv / Nichnominativ	Eentall	mi	di	em	ehr	et/dat	Jem / Jüm
Objetiv / Nichnominativ	Mehrtall	uns/us	jo/ju/juuch	jüm/jem			Jem / Jüm
Genetiv	Eentall	mien	dien	sien	ehr	sien	Ehr / Jemehr
Genetiv	Mehrtall	uns	joon	jemehr/ehr			Ehr / Jemehr

Oldenborgsch:ik

Oostfreesch: ik

		1. Persoon	2. Persoon	3. Persoon			Höflich- keitsform
		1. Persoon	2. Persoon	masculinum	femininum	neutrum	Höflich- keitsform
Nominativ	Eentall	ik	du	he	se	't	Ji
Nominativ	Mehrtall	wi	ji	se			Ji
Objetiv / Nichnominativ	Eentall	mi	di	hum	hör	't	Jo
Objetiv / Nichnominativ	Mehrtall	uns	jo	hör			Jo

Tweants: ik

		1e persoon	2e persoon	3e persoon
		1e persoon	2e persoon	masculinum	femininum	neutrum
Nominatief	enkelvold	ik	du/dow, iej	hee	ze	t/et/ut
Nominatief	meervold	wiej(leu)/viej	iej(leu)	zee(leu)/ze
Objektief	enkelvold	mi'j	ow/oew	um	eur	t
Objektief	meervold	ons	oew(leu)	ze, eur(leu)/öar

Veluws: ik

		1e persoon	2e persoon	3e persoon
		1e persoon	2e persoon	masculinum	femininum	neutrum
Nominatief	enkelvold	ik	jie/ie (je)	hij/hee/hie	zee/zie	?
Nominatief	meervold	wie/wulen	julie/julen	zee(leu)/zee(zie)
Objektief	enkelvold	mien	(j)oe	hum	heur	?
Objektief	meervold	ons/oens	oew	hulen/hullie

Bedüden

1sten persoon enkelvold perseunlik veurnaamwoord /osx Eerste Person Eentall vun't Personal Pronomen = ik
- Zitat (Oostnordseeplattdüütsch): Wilhelmine Siefkes: Van de Padd of. Leer: Theo Schuster, 1987. Siet 70.
  „Ik harr wall wat mit di to beproten“, see he.
- Zitat (Oostnordseeplattdüütsch): Wilhelmine Siefkes: Van de Padd of. Leer: Theo Schuster, 1987. Siet 135.
  Un ik see, dat hulp hör nix, se muß dar blieven , ik harr anners nix för hör. [...] Man ik seh noch dat vertwiefelde Gesicht van jo Frau, do se weggung - ik wuß ja do de Grund noch nich. Un as't dann nahst vandag kwam, ja, do harr ik wahrhaftig en Schüldgeföhl. Wenn ik't ok wisse nich annern kunnt harr.

Etymologie

Vun Middelnedderdüütsch ik (deelwies, besunners in Aust- un Westfaolen: ek), vun Ooldsass'sch ik, vun Proto-Germaansch *ek, vun Proto-Indo-Europääsch *éǵh₂.

Översetten

1. Person Eentall vun't Personal Pronomen [ännern]

Neddersakssch:
Achterhooks: ik

Mönsterlannsch: ik

Oldenborgsch: ik

Oostnordseeplattdüütsch: ik

Oostfreesch: ik (frs)

Plautdietsch: ekj (pdt), etj (pdt)

Twaents: ik

Veluws: ik

Vest Recklinghusen: ek

Middelnedderdüütsch: ik (gml), ek (gml)

Ooldsass'sch: ik (osx)
Angelsass'sch: ic (ang)
Araabsch: أنَا (ar) (ʾánā)
Araabsch (Ägypten): انا (arz) (ana)
Araabsch (Tunesien): آنَا (aeb) m, f (ʾānā)
Baversoorbsch: ja (hsb)
Armeensch: ես (hy) (es)
Bulgaarsch: аз (bg) (az)
Chineesch:
Kantonchineesch: 我 (zh-yue) (ngo5, o5)

Dungan-Chineesch: вә (veh)

Hakka-Chineesch: 我 (hak) (ngài)

Mandarin-Chineesch: 我 (zh) (wǒ)

Min-Nan-Chineesch: 我 (zh-min-nan) (góa)
Däänsch: jeg (da)
Düütsch: ich (de)
Ooldhoogdüütsch: ih (goh), ihh (goh)
Engelsch: I (en)
Esperanto: mi (eo)
Finnsch: minä (fi)
Franzöösch: je (fr)
Freesch:
Noordfreesch: ik (frr)

Saterfreesch: iek

Westfreesch: ik (fy)
Georgsch: მე (ka) (me) (me)
Greeksch: εγώ (el) (egó)
Ooldgreeksch: ἐγώ (grc) (egō)
Guaraní: che (gn)
Gootsch: 𐌹𐌺 (got) (ik)
Iersch: mé (ga), mise (ga)
Ooldiersch: mé (sga)
Ieslandsch: ég (is)
Indoneesch: aku (id), saya (id) , gue (id)
Italieensch: io (it)
Japaansch: 私 (ja) (わたし, watashí), (formal) わたくし (ja) (watakushí), あたし (ja) f (atashí), こちら (ja) (kochira), 内 (ja) (uchi), (familiär) 僕 (ja) m (ぼく, boku), (informal) 俺 (ja) m (おれ, ore), (archaic) 我 (ja) (われ, ware), 小生 (ja) (shōsei), (humble) 愚生 (ja) (gusē), (emperor, archaic) 朕 (ja) (chin), (Dialekt) わて (ja) (wate), (vulgär) あっし (ja) f (asshi), あたい (ja) (atai), (Kanto dialect) 自分 (ja) (jibun), (Kansai-Dialekt) うち (ja) f (uchi), (Dialekt) わっし (ja) m (wasshi), (older people) わし (ja) (washi), (archaic) 我輩 (ja) (wagahai), (archaic) 予 (ja) (yo)

Middelnedderdüütsch

Personalpronom

ik

Varianten

Annere Dialektformen: ek^[12] in Elwostfaolen (Magdeborg), Ostfaolen, Westfaolen^[13].

Etymologie

Vun Ooldsass'sch ik, vun Proto-Germaansch *ek, vun Proto-Indo-Europääsch *éǵh₂.

Nakamen

+/-

Achterhooks: ik
Mönsterlannsch: ik
Oldenborgsch: ik
Oostfreesch: ik
Oostnordseeplattdüütsch: ik

Plautdietsch: ekj, etj
Twaents: ik
Veluws: ik
Vest Recklinghusen: ek
Low Prussian: eck, öck

Personalpronomen (met all Dialektvarianten)

		1. Person	2. Person	3. Person
		1. Person	2. Person	masculinum	femininum	neutrum
Singular	Nominativ	ik/ek	du	he/hie	se/su/sia	it/et/ot/git
	Genitiv	mîn, miner, mines	din, diner, dines	is/es/sîn/siner/sines	er	is/es
	Dativ	mi/me/mik/mek	di/dik/dek	ime/eme/ome/gim/jum/um	ere	ime/eme/ome
	Akkusativ	mi/mik/mek	di/dik/dek	ine/ene/one	se	it/et/ot/git
Plural	Nominativ	wi/we	gi/ji	se
	Genitiv	unser/user	juwer	erer/er/orer/or/irer
	Dativ	uns/us/os/unsich/usich/usik/unsek/usek/osek	ju/juw/gik/juk/juch	one/gim/jum
	Akkusativ	uns/us/os/unsich/usich/usik/unsek/usek/osek	ju/juw/gik/juk/juch	se

Anmerken: Varianten sint Dialektvarianten

Översetten

1. Person Eentall vun't Personal Pronomen [ännern]

Neddersakssch:
Achterhooks: ik

Mönsterlannsch: ik

Oldenborgsch: ik

Oostnordseeplattdüütsch: ik

Oostfreesch: ik (frs)

Plautdietsch: ekj (pdt), etj (pdt)

Twaents: ik

Veluws: ik

Vest Recklinghusen: ek

Middelnedderdüütsch: ik (gml), ek (gml)

Ooldsass'sch: ik (osx)
Angelsass'sch: ic (ang)
Araabsch: أنَا (ar) (ʾánā)
Araabsch (Ägypten): انا (arz) (ana)
Araabsch (Tunesien): آنَا (aeb) m, f (ʾānā)
Baversoorbsch: ja (hsb)
Armeensch: ես (hy) (es)
Bulgaarsch: аз (bg) (az)
Chineesch:
Kantonchineesch: 我 (zh-yue) (ngo5, o5)

Dungan-Chineesch: вә (veh)

Hakka-Chineesch: 我 (hak) (ngài)

Mandarin-Chineesch: 我 (zh) (wǒ)

Min-Nan-Chineesch: 我 (zh-min-nan) (góa)
Däänsch: jeg (da)
Düütsch: ich (de)
Ooldhoogdüütsch: ih (goh), ihh (goh)
Engelsch: I (en)
Esperanto: mi (eo)
Finnsch: minä (fi)
Franzöösch: je (fr)
Freesch:
Noordfreesch: ik (frr)

Saterfreesch: iek

Westfreesch: ik (fy)
Georgsch: მე (ka) (me) (me)
Greeksch: εγώ (el) (egó)
Ooldgreeksch: ἐγώ (grc) (egō)
Guaraní: che (gn)
Gootsch: 𐌹𐌺 (got) (ik)
Iersch: mé (ga), mise (ga)
Ooldiersch: mé (sga)
Ieslandsch: ég (is)
Indoneesch: aku (id), saya (id) , gue (id)
Italieensch: io (it)
Japaansch: 私 (ja) (わたし, watashí), (formal) わたくし (ja) (watakushí), あたし (ja) f (atashí), こちら (ja) (kochira), 内 (ja) (uchi), (familiär) 僕 (ja) m (ぼく, boku), (informal) 俺 (ja) m (おれ, ore), (archaic) 我 (ja) (われ, ware), 小生 (ja) (shōsei), (humble) 愚生 (ja) (gusē), (emperor, archaic) 朕 (ja) (chin), (Dialekt) わて (ja) (wate), (vulgär) あっし (ja) f (asshi), あたい (ja) (atai), (Kanto dialect) 自分 (ja) (jibun), (Kansai-Dialekt) うち (ja) f (uchi), (Dialekt) わっし (ja) m (wasshi), (older people) わし (ja) (washi), (archaic) 我輩 (ja) (wagahai), (archaic) 予 (ja) (yo)

Nedderlandsch

Personalpronom

ik

Utspraak

IPA^(key): [ɪk]

Bedüden

1sten persoon enkelvold perseunlik veurnaamwoord / Eerste Person Eentall vun't Personal Pronomen = ik

Översetten

1. Person Eentall vun't Personal Pronomen [ännern]

Neddersakssch:
Achterhooks: ik

Mönsterlannsch: ik

Oldenborgsch: ik

Oostnordseeplattdüütsch: ik

Oostfreesch: ik (frs)

Plautdietsch: ekj (pdt), etj (pdt)

Twaents: ik

Veluws: ik

Vest Recklinghusen: ek

Middelnedderdüütsch: ik (gml), ek (gml)

Ooldsass'sch: ik (osx)
Angelsass'sch: ic (ang)
Araabsch: أنَا (ar) (ʾánā)
Araabsch (Ägypten): انا (arz) (ana)
Araabsch (Tunesien): آنَا (aeb) m, f (ʾānā)
Baversoorbsch: ja (hsb)
Armeensch: ես (hy) (es)
Bulgaarsch: аз (bg) (az)
Chineesch:
Kantonchineesch: 我 (zh-yue) (ngo5, o5)

Dungan-Chineesch: вә (veh)

Hakka-Chineesch: 我 (hak) (ngài)

Mandarin-Chineesch: 我 (zh) (wǒ)

Min-Nan-Chineesch: 我 (zh-min-nan) (góa)
Däänsch: jeg (da)
Düütsch: ich (de)
Ooldhoogdüütsch: ih (goh), ihh (goh)
Engelsch: I (en)
Esperanto: mi (eo)
Finnsch: minä (fi)
Franzöösch: je (fr)
Freesch:
Noordfreesch: ik (frr)

Saterfreesch: iek

Westfreesch: ik (fy)
Georgsch: მე (ka) (me) (me)
Greeksch: εγώ (el) (egó)
Ooldgreeksch: ἐγώ (grc) (egō)
Guaraní: che (gn)
Gootsch: 𐌹𐌺 (got) (ik)
Iersch: mé (ga), mise (ga)
Ooldiersch: mé (sga)
Ieslandsch: ég (is)
Indoneesch: aku (id), saya (id) , gue (id)
Italieensch: io (it)
Japaansch: 私 (ja) (わたし, watashí), (formal) わたくし (ja) (watakushí), あたし (ja) f (atashí), こちら (ja) (kochira), 内 (ja) (uchi), (familiär) 僕 (ja) m (ぼく, boku), (informal) 俺 (ja) m (おれ, ore), (archaic) 我 (ja) (われ, ware), 小生 (ja) (shōsei), (humble) 愚生 (ja) (gusē), (emperor, archaic) 朕 (ja) (chin), (Dialekt) わて (ja) (wate), (vulgär) あっし (ja) f (asshi), あたい (ja) (atai), (Kanto dialect) 自分 (ja) (jibun), (Kansai-Dialekt) うち (ja) f (uchi), (Dialekt) わっし (ja) m (wasshi), (older people) わし (ja) (washi), (archaic) 我輩 (ja) (wagahai), (archaic) 予 (ja) (yo)

Noordfreesch: Amrum, Föhr, Halligen, Helgoland, Sylt

Personalpronom

ik

Varianten ^{(bewark varianten)}

Amrum (Öömrang) Personalpronomen

		1. Persoon	2. Persoon	3. Persoon
		1. Persoon	2. Persoon	masculinum	femininum	neutrum
Nominativ	Eentall	ik	dü	hi, 'er	[[]]	[[]]
Nominativ	Mehrtall	wi, 'f	jam, 'm	jo, 's

Föhr (Fering) Personalpronomen

		1. Persoon	2. Persoon	3. Persoon
		1. Persoon	2. Persoon	masculinum	femininum	neutrum
Nominativ	Eentall	ik, 'k	dü	hi, 'r, 'er	hat, 't	at, 't
Nominativ	Mehrtall	wi, 'f, 'ef	jam, 'm, 'em	jo, 's, 'es
Dativ/Akkusativ	Eentall	mi	di	ham, 'n	ham, 't, 'et	at, 't
Dativ/Akkusativ	Mehrtall	üs, 's	jam, 'm, 'em	jo, 's, 'es

Halligen (Halagfresk) Personalpronomen

		1. Persoon	2. Persoon	3. Persoon
		1. Persoon	2. Persoon	masculinum	femininum	neutrum
Nominativ	Eentall	ik	du	hii	[[]]	[[]]
Nominativ	Mehrtall	wii	jam	jo

Helgoland (Halunder) Personalpronomen

		1. Persoon	2. Persoon	3. Persoon
		1. Persoon	2. Persoon	masculinum	femininum	neutrum
Nominativ	Eentall	ik	di	hi	[[]]	[[]]
Nominativ	Mehrtall	wi	djüm	dji, dja

Sylt (Sölring) Personalpronomen

		1. Persoon	2. Persoon	3. Persoon
		1. Persoon	2. Persoon	masculinum	femininum	neutrum
Nominativ	Eentall	ik	dü	hi	[[]]	[[]]
	Dual	wat		jat
	Mehrtall	wü	juu	ja

Bedüden

1sten persoon enkelvold perseunlik veurnaamwoord / Eerste Person Eentall vun't Personal Pronomen = ik

Översetten

1. Person Eentall vun't Personal Pronomen [ännern]

Neddersakssch:
Achterhooks: ik

Mönsterlannsch: ik

Oldenborgsch: ik

Oostnordseeplattdüütsch: ik

Oostfreesch: ik (frs)

Plautdietsch: ekj (pdt), etj (pdt)

Twaents: ik

Veluws: ik

Vest Recklinghusen: ek

Middelnedderdüütsch: ik (gml), ek (gml)

Ooldsass'sch: ik (osx)
Angelsass'sch: ic (ang)
Araabsch: أنَا (ar) (ʾánā)
Araabsch (Ägypten): انا (arz) (ana)
Araabsch (Tunesien): آنَا (aeb) m, f (ʾānā)
Baversoorbsch: ja (hsb)
Armeensch: ես (hy) (es)
Bulgaarsch: аз (bg) (az)
Chineesch:
Kantonchineesch: 我 (zh-yue) (ngo5, o5)

Dungan-Chineesch: вә (veh)

Hakka-Chineesch: 我 (hak) (ngài)

Mandarin-Chineesch: 我 (zh) (wǒ)

Min-Nan-Chineesch: 我 (zh-min-nan) (góa)
Däänsch: jeg (da)
Düütsch: ich (de)
Ooldhoogdüütsch: ih (goh), ihh (goh)
Engelsch: I (en)
Esperanto: mi (eo)
Finnsch: minä (fi)
Franzöösch: je (fr)
Freesch:
Noordfreesch: ik (frr)

Saterfreesch: iek

Westfreesch: ik (fy)
Georgsch: მე (ka) (me) (me)
Greeksch: εγώ (el) (egó)
Ooldgreeksch: ἐγώ (grc) (egō)
Guaraní: che (gn)
Gootsch: 𐌹𐌺 (got) (ik)
Iersch: mé (ga), mise (ga)
Ooldiersch: mé (sga)
Ieslandsch: ég (is)
Indoneesch: aku (id), saya (id) , gue (id)
Italieensch: io (it)
Japaansch: 私 (ja) (わたし, watashí), (formal) わたくし (ja) (watakushí), あたし (ja) f (atashí), こちら (ja) (kochira), 内 (ja) (uchi), (familiär) 僕 (ja) m (ぼく, boku), (informal) 俺 (ja) m (おれ, ore), (archaic) 我 (ja) (われ, ware), 小生 (ja) (shōsei), (humble) 愚生 (ja) (gusē), (emperor, archaic) 朕 (ja) (chin), (Dialekt) わて (ja) (wate), (vulgär) あっし (ja) f (asshi), あたい (ja) (atai), (Kanto dialect) 自分 (ja) (jibun), (Kansai-Dialekt) うち (ja) f (uchi), (Dialekt) わっし (ja) m (wasshi), (older people) わし (ja) (washi), (archaic) 我輩 (ja) (wagahai), (archaic) 予 (ja) (yo)

Ooldfreesch

Personalpronom

ik

Deklinatschoon

Vörlaag:ofs pronom Bügetofel

Bedüden

1sten persoon enkelvold perseunlik veurnaamwoord / Eerste Person Eentall vun't Personal Pronomen = ik

Etymologie

Vun Proto-Germaansch *ek, vun Proto-Indo-Europääsch *éǵh₂. Verglieck Angelsakssch iċ, Ooldnedderlannsch ik, Ooldhoogdüütsch ih, Ooldnoorsch ek, Gootsch 𐌹𐌺 (ik).

Nakamen

+/-

Noordfreesch (Amrum): ik
Noordfreesch (Föhr): ik
Noordfreesch (Halligen): ik
Noordfreesch (Helgoland): ik

Noordfreesch (Sylt): ik
Saterfreesch: iek
Westfreesch: ik

Översetten

1. Person Eentall vun't Personal Pronomen [ännern]

Neddersakssch:
Achterhooks: ik

Mönsterlannsch: ik

Oldenborgsch: ik

Oostnordseeplattdüütsch: ik

Oostfreesch: ik (frs)

Plautdietsch: ekj (pdt), etj (pdt)

Twaents: ik

Veluws: ik

Vest Recklinghusen: ek

Middelnedderdüütsch: ik (gml), ek (gml)

Ooldsass'sch: ik (osx)
Angelsass'sch: ic (ang)
Araabsch: أنَا (ar) (ʾánā)
Araabsch (Ägypten): انا (arz) (ana)
Araabsch (Tunesien): آنَا (aeb) m, f (ʾānā)
Baversoorbsch: ja (hsb)
Armeensch: ես (hy) (es)
Bulgaarsch: аз (bg) (az)
Chineesch:
Kantonchineesch: 我 (zh-yue) (ngo5, o5)

Dungan-Chineesch: вә (veh)

Hakka-Chineesch: 我 (hak) (ngài)

Mandarin-Chineesch: 我 (zh) (wǒ)

Min-Nan-Chineesch: 我 (zh-min-nan) (góa)
Däänsch: jeg (da)
Düütsch: ich (de)
Ooldhoogdüütsch: ih (goh), ihh (goh)
Engelsch: I (en)
Esperanto: mi (eo)
Finnsch: minä (fi)
Franzöösch: je (fr)
Freesch:
Noordfreesch: ik (frr)

Saterfreesch: iek

Westfreesch: ik (fy)
Georgsch: მე (ka) (me) (me)
Greeksch: εγώ (el) (egó)
Ooldgreeksch: ἐγώ (grc) (egō)
Guaraní: che (gn)
Gootsch: 𐌹𐌺 (got) (ik)
Iersch: mé (ga), mise (ga)
Ooldiersch: mé (sga)
Ieslandsch: ég (is)
Indoneesch: aku (id), saya (id) , gue (id)
Italieensch: io (it)
Japaansch: 私 (ja) (わたし, watashí), (formal) わたくし (ja) (watakushí), あたし (ja) f (atashí), こちら (ja) (kochira), 内 (ja) (uchi), (familiär) 僕 (ja) m (ぼく, boku), (informal) 俺 (ja) m (おれ, ore), (archaic) 我 (ja) (われ, ware), 小生 (ja) (shōsei), (humble) 愚生 (ja) (gusē), (emperor, archaic) 朕 (ja) (chin), (Dialekt) わて (ja) (wate), (vulgär) あっし (ja) f (asshi), あたい (ja) (atai), (Kanto dialect) 自分 (ja) (jibun), (Kansai-Dialekt) うち (ja) f (uchi), (Dialekt) わっし (ja) m (wasshi), (older people) わし (ja) (washi), (archaic) 我輩 (ja) (wagahai), (archaic) 予 (ja) (yo)

Ooldsass'sch

Personalpronom

ik

Varianten

Annere Dialektformen: ek^[14]

Bedüden

1sten persoon enkelvold perseunlik veurnaamwoord / Eerste Person Eentall vun't Personal Pronomen = ik

Etymologie

Vun Proto-Germaansch *ek, vun Proto-Indo-Europääsch *éǵh₂. Verglieck Ooldfreesch ik, Angelsakssch iċ, Ooldnedderlannsch ik, Ooldhoogdüütsch ih, Ooldnoorsch ek, Gootsch 𐌹𐌺 (ik).

Nakamen

+/-

Middelplattdüütsch: ek, ik
- Achterhooks: ik
- Mönsterlannsch: ik
- Oldenborgsch: ik
- Oostfreesch: ik
- Oostnordseeplattdüütsch: ik
- Plautdietsch: ekj, etj
- Twaents: ik
- Veluws: ik
- Vest Recklinghusen: ek
- Low Prussian: eck, öck

Ooldplattdüütsche Personalpronomen

		1. Persoon	2. Persoon	3. Persoon
		1. Persoon	2. Persoon	masculinum	femininum	neutrum
Nominativ	Singular	ek/ik	thū	hē	sīu	it
	Dual	wit	git	-
	Plural	wī	gī	sīa	sīa	sīu
Genitiv	Singular	mīn	thīn	is	ira	is, sīn
	Dual	unkaro	inka	-
	Plural	ūsa	iuwa	iro
Dativ	Singular	mī	thī	imu	iru	it
	Dual	-
	Plural	ūs	iu	im
Akkusativ	Singular	mī, mik	thī/thik	ina	sīa	it
	Dual	unk	ink	-
	Plural	ūs	iu	sīa	sīa	sīu

Översetten

1. Person Eentall vun't Personal Pronomen [ännern]

Neddersakssch:
Achterhooks: ik

Mönsterlannsch: ik

Oldenborgsch: ik

Oostnordseeplattdüütsch: ik

Oostfreesch: ik (frs)

Plautdietsch: ekj (pdt), etj (pdt)

Twaents: ik

Veluws: ik

Vest Recklinghusen: ek

Middelnedderdüütsch: ik (gml), ek (gml)

Ooldsass'sch: ik (osx)
Angelsass'sch: ic (ang)
Araabsch: أنَا (ar) (ʾánā)
Araabsch (Ägypten): انا (arz) (ana)
Araabsch (Tunesien): آنَا (aeb) m, f (ʾānā)
Baversoorbsch: ja (hsb)
Armeensch: ես (hy) (es)
Bulgaarsch: аз (bg) (az)
Chineesch:
Kantonchineesch: 我 (zh-yue) (ngo5, o5)

Dungan-Chineesch: вә (veh)

Hakka-Chineesch: 我 (hak) (ngài)

Mandarin-Chineesch: 我 (zh) (wǒ)

Min-Nan-Chineesch: 我 (zh-min-nan) (góa)
Däänsch: jeg (da)
Düütsch: ich (de)
Ooldhoogdüütsch: ih (goh), ihh (goh)
Engelsch: I (en)
Esperanto: mi (eo)
Finnsch: minä (fi)
Franzöösch: je (fr)
Freesch:
Noordfreesch: ik (frr)

Saterfreesch: iek

Westfreesch: ik (fy)
Georgsch: მე (ka) (me) (me)
Greeksch: εγώ (el) (egó)
Ooldgreeksch: ἐγώ (grc) (egō)
Guaraní: che (gn)
Gootsch: 𐌹𐌺 (got) (ik)
Iersch: mé (ga), mise (ga)
Ooldiersch: mé (sga)
Ieslandsch: ég (is)
Indoneesch: aku (id), saya (id) , gue (id)
Italieensch: io (it)
Japaansch: 私 (ja) (わたし, watashí), (formal) わたくし (ja) (watakushí), あたし (ja) f (atashí), こちら (ja) (kochira), 内 (ja) (uchi), (familiär) 僕 (ja) m (ぼく, boku), (informal) 俺 (ja) m (おれ, ore), (archaic) 我 (ja) (われ, ware), 小生 (ja) (shōsei), (humble) 愚生 (ja) (gusē), (emperor, archaic) 朕 (ja) (chin), (Dialekt) わて (ja) (wate), (vulgär) あっし (ja) f (asshi), あたい (ja) (atai), (Kanto dialect) 自分 (ja) (jibun), (Kansai-Dialekt) うち (ja) f (uchi), (Dialekt) わっし (ja) m (wasshi), (older people) わし (ja) (washi), (archaic) 我輩 (ja) (wagahai), (archaic) 予 (ja) (yo)

Westfreesch

Personalpronom

ik

Bedüden

1sten persoon enkelvold perseunlik veurnaamwoord / Eerste Person Eentall vun't Personal Pronomen = ik

Översetten

1. Person Eentall vun't Personal Pronomen [ännern]

Neddersakssch:
Achterhooks: ik

Mönsterlannsch: ik

Oldenborgsch: ik

Oostnordseeplattdüütsch: ik

Oostfreesch: ik (frs)

Plautdietsch: ekj (pdt), etj (pdt)

Twaents: ik

Veluws: ik

Vest Recklinghusen: ek

Middelnedderdüütsch: ik (gml), ek (gml)

Ooldsass'sch: ik (osx)
Angelsass'sch: ic (ang)
Araabsch: أنَا (ar) (ʾánā)
Araabsch (Ägypten): انا (arz) (ana)
Araabsch (Tunesien): آنَا (aeb) m, f (ʾānā)
Baversoorbsch: ja (hsb)
Armeensch: ես (hy) (es)
Bulgaarsch: аз (bg) (az)
Chineesch:
Kantonchineesch: 我 (zh-yue) (ngo5, o5)

Dungan-Chineesch: вә (veh)

Hakka-Chineesch: 我 (hak) (ngài)

Mandarin-Chineesch: 我 (zh) (wǒ)

Min-Nan-Chineesch: 我 (zh-min-nan) (góa)
Däänsch: jeg (da)
Düütsch: ich (de)
Ooldhoogdüütsch: ih (goh), ihh (goh)
Engelsch: I (en)
Esperanto: mi (eo)
Finnsch: minä (fi)
Franzöösch: je (fr)
Freesch:
Noordfreesch: ik (frr)

Saterfreesch: iek

Westfreesch: ik (fy)
Georgsch: მე (ka) (me) (me)
Greeksch: εγώ (el) (egó)
Ooldgreeksch: ἐγώ (grc) (egō)
Guaraní: che (gn)
Gootsch: 𐌹𐌺 (got) (ik)
Iersch: mé (ga), mise (ga)
Ooldiersch: mé (sga)
Ieslandsch: ég (is)
Indoneesch: aku (id), saya (id) , gue (id)
Italieensch: io (it)
Japaansch: 私 (ja) (わたし, watashí), (formal) わたくし (ja) (watakushí), あたし (ja) f (atashí), こちら (ja) (kochira), 内 (ja) (uchi), (familiär) 僕 (ja) m (ぼく, boku), (informal) 俺 (ja) m (おれ, ore), (archaic) 我 (ja) (われ, ware), 小生 (ja) (shōsei), (humble) 愚生 (ja) (gusē), (emperor, archaic) 朕 (ja) (chin), (Dialekt) わて (ja) (wate), (vulgär) あっし (ja) f (asshi), あたい (ja) (atai), (Kanto dialect) 自分 (ja) (jibun), (Kansai-Dialekt) うち (ja) f (uchi), (Dialekt) わっし (ja) m (wasshi), (older people) わし (ja) (washi), (archaic) 我輩 (ja) (wagahai), (archaic) 予 (ja) (yo)

? Referenzen un wiederföhren Informatschonen

↑ Wenkerbogen 23062
↑ Stratmann-Täpper, Hedwig, Schäper, Hans, Use Platt van A büs Z, Wörterbuch Kirchhellener Platt, Hochdeutsch-Plattdeutsch, Nr. 43 der Schriftenreihe des Vereins für Orts- und Heimatkunde Kirchhellen, Bottrop-Kirchhellen 2012, 88 (ich)
↑ Wenkerbogen 23054
↑ Wenkerbogen 23190 dort "Ieck" geschrieben
↑ Wenkerbogen 23310
↑ Wenkerbogen 23192
↑ Wenkerbogen 23056
↑ Wenkerbogen 23188
↑ Wenkerbogen 23197
↑ Wenkerbogen 23207
↑ Wenkerbogen 23199
↑ Lübben, August, Mittelniederdeutsche Grammatik nebst Chrestomathie und Glossar, Leipzig 1882, 106
↑ Lasch, Agathe, Mittelniederdeutsche Grammatik, Halle/Saale 1914, 213f Anm. 2
↑ Holthausen, Ferdinand, Altsächsisches Wörterbuch, erschienen in: NIEDERDEUTSCHE STUDIEN Bd. 1, Hrsg: William Foerste, 2. Auflage, Köln/Graz 1967, 15, 39 ;im Internet: http://www.lwl.org/komuna/pdf/Bd_01.pdf

[1] Wenkerbogen 23062

[Stratmann-Täpper_88_(ich)-2] Stratmann-Täpper, Hedwig, Schäper, Hans, Use Platt van A büs Z, Wörterbuch Kirchhellener Platt, Hochdeutsch-Plattdeutsch, Nr. 43 der Schriftenreihe des Vereins für Orts- und Heimatkunde Kirchhellen, Bottrop-Kirchhellen 2012, 88 (ich)

[3] Wenkerbogen 23054

[4] Wenkerbogen 23190 dort "Ieck" geschrieben

[5] Wenkerbogen 23310

[6] Wenkerbogen 23192

[7] Wenkerbogen 23056

[8] Wenkerbogen 23188

[9] Wenkerbogen 23197

[10] Wenkerbogen 23207

[11] Wenkerbogen 23199

[Lübben_106-12] Lübben, August, Mittelniederdeutsche Grammatik nebst Chrestomathie und Glossar, Leipzig 1882, 106

[Lasch_213f_Anm._2-13] Lasch, Agathe, Mittelniederdeutsche Grammatik, Halle/Saale 1914, 213f Anm. 2

[14] Holthausen, Ferdinand, Altsächsisches Wörterbuch, erschienen in: NIEDERDEUTSCHE STUDIEN Bd. 1, Hrsg: William Foerste, 2. Auflage, Köln/Graz 1967, 15, 39 ;im Internet: http://www.lwl.org/komuna/pdf/Bd_01.pdf

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

ik

Achterhooks, Mönsterlannsch, Oostfreesch, Oldenborgsch, Oostnordseeplattdüütsch, Plautdietsch, Twaents, Veluws

Personalpronom

Varianten (bewark varianten)

Deklinatschoon

Bedüden

Etymologie

Översetten

Middelnedderdüütsch

Personalpronom

Varianten

Etymologie

Nakamen

Översetten

Nedderlandsch

Personalpronom

Bedüden

Översetten

Noordfreesch: Amrum, Föhr, Halligen, Helgoland, Sylt

Personalpronom

Varianten (bewark varianten)

Bedüden

Översetten

Ooldfreesch

Personalpronom

Deklinatschoon

Bedüden

Etymologie

Nakamen

Översetten

Ooldsass'sch

Personalpronom

Varianten

Bedüden

Etymologie

Nakamen

Översetten

Westfreesch

Personalpronom

Bedüden

Översetten

Varianten ^{(bewark varianten)}

Varianten ^{(bewark varianten)}