ek

Vest Recklinghusen

Personalpronom

ek

Varianten ^{(bewark varianten)}

Düütschland/Däänmark

Mekelbörgsch:
Oldmärksch:
Noordwestdüütschland/Däänmark

Oostfäälsch

Oostnedderdüütsch
- Hinnerpommersch:
- Vörpommersch: ik
- Oostpreuß'sch:
- Westpreuß'sch:

Westfäälsch

Ravensbiarg-Lippe: eck

Süüdwestfäölsk

Mark-Baukum:
Sausker Platt:
Siuerlannsch:
Vest Recklinghusen: ick (Buer^[1], Kirchhellen^[2], Rennfort^[3], Westerholt^[4]); eck (Ahsen^[5], Bockholt^[6], Bottrop^[7], Polsum^[8], Recklinghausen^[9], Waltrop^[10]); ek (Suderwich^[11])

Westmönsterlannsch:

Nedderlannen

Plautdietsch: ekj, etj

Anmerken: "./." = keen Variante vun dat Wort in düsse Dialekt

Bedüden

1sten persoon enkelvold perseunlik veurnaamwoord / Eerste Person Eentall vun't Personal Pronomen = ek
- Zitat
  Ek will leiwer sin Biärbauck sin ass sine Frau.

Etymologie

Van Middelnedderdüütsch ek (ik), van Ooldsass'sch ek (ik), van Proto-Germaansch *ek (*ik), van Proto-Indo-Europääsch *éǵh₂.

Listen vun de Personalpronomen

Vest Recklinghusen: ek

		1. Persoon	2. Persoon	3. Persoon			Höflich- keitsform
		1. Persoon	2. Persoon	masculinum	femininum	neutrum	Höflich- keitsform
Nominativ	Eentall	eck/ek/ick	du	hä	sä, se, seu	et/dat	Gitt
Nominativ	Mehrtall	wi	gitt	se			Gitt
Objetiv / Nichnominativ	Eentall	mi	di	em/äm	iär/öhr	?
Objetiv / Nichnominativ	Mehrtall	us	ink	?
Genitiv	Eentall	min	din	sin/sine	?	?	Inke
Genitiv	Mehrtall	usse	inke	öhren			Inke

Översetten

1. Person Eentall vun't Personal Pronomen [ännern]

Neddersakssch:
Achterhooks: ik

Mönsterlannsch: ik

Oldenborgsch: ik

Oostnordseeplattdüütsch: ik

Oostfreesch: ik (frs)

Plautdietsch: ekj (pdt), etj (pdt)

Twaents: ik

Veluws: ik

Vest Recklinghusen: ek

Middelnedderdüütsch: ik (gml), ek (gml)

Ooldsass'sch: ik (osx)
Angelsass'sch: ic (ang)
Araabsch: أنَا (ar) (ʾánā)
Araabsch (Ägypten): انا (arz) (ana)
Araabsch (Tunesien): آنَا (aeb) m, f (ʾānā)
Baversoorbsch: ja (hsb)
Armeensch: ես (hy) (es)
Bulgaarsch: аз (bg) (az)
Chineesch:
Kantonchineesch: 我 (zh-yue) (ngo5, o5)

Dungan-Chineesch: вә (veh)

Hakka-Chineesch: 我 (hak) (ngài)

Mandarin-Chineesch: 我 (zh) (wǒ)

Min-Nan-Chineesch: 我 (zh-min-nan) (góa)
Däänsch: jeg (da)
Düütsch: ich (de)
Ooldhoogdüütsch: ih (goh), ihh (goh)
Engelsch: I (en)
Esperanto: mi (eo)
Finnsch: minä (fi)
Franzöösch: je (fr)
Freesch:
Noordfreesch: ik (frr)

Saterfreesch: iek

Westfreesch: ik (fy)
Georgsch: მე (ka) (me) (me)
Greeksch: εγώ (el) (egó)
Ooldgreeksch: ἐγώ (grc) (egō)
Guaraní: che (gn)
Gootsch: 𐌹𐌺 (got) (ik)
Iersch: mé (ga), mise (ga)
Ooldiersch: mé (sga)
Ieslandsch: ég (is)
Indoneesch: aku (id), saya (id) , gue (id)
Italieensch: io (it)
Japaansch: 私 (ja) (わたし, watashí), (formal) わたくし (ja) (watakushí), あたし (ja) f (atashí), こちら (ja) (kochira), 内 (ja) (uchi), (familiär) 僕 (ja) m (ぼく, boku), (informal) 俺 (ja) m (おれ, ore), (archaic) 我 (ja) (われ, ware), 小生 (ja) (shōsei), (humble) 愚生 (ja) (gusē), (emperor, archaic) 朕 (ja) (chin), (Dialekt) わて (ja) (wate), (vulgär) あっし (ja) f (asshi), あたい (ja) (atai), (Kanto dialect) 自分 (ja) (jibun), (Kansai-Dialekt) うち (ja) f (uchi), (Dialekt) わっし (ja) m (wasshi), (older people) わし (ja) (washi), (archaic) 我輩 (ja) (wagahai), (archaic) 予 (ja) (yo)

Middelnedderdüütsch

Personalpronom

ek

Varianten

ek^[12] in Elwostfaolen (Magdeborg), Ostfaolen, Westfaolen^[13].

Annere Dialektformen: ik

Etymologie

Van Ooldsass'sch ek (ik), van Proto-Germaansch *ek (*ik), van Proto-Indo-Europääsch *éǵh₂.

Nakamen

+/-

Achterhooks: ik
Mönsterlannsch: ik
Oldenborgsch: ik
Oostfreesch: ik
Oostnordseeplattdüütsch: ik

Plautdietsch: ekj, etj
Twaents: ik
Veluws: ik
Vest Recklinghusen: ek
Low Prussian: eck, öck

Personalpronomen (met all Dialektvarianten)

		1. Person	2. Person	3. Person
		1. Person	2. Person	masculinum	femininum	neutrum
Singular	Nominativ	ik/ek	du	he/hie	se/su/sia	it/et/ot/git
	Genitiv	mîn, miner, mines	din, diner, dines	is/es/sîn/siner/sines	er	is/es
	Dativ	mi/me/mik/mek	di/dik/dek	ime/eme/ome/gim/jum/um	ere	ime/eme/ome
	Akkusativ	mi/mik/mek	di/dik/dek	ine/ene/one	se	it/et/ot/git
Plural	Nominativ	wi/we	gi/ji	se
	Genitiv	unser/user	juwer	erer/er/orer/or/irer
	Dativ	uns/us/os/unsich/usich/usik/unsek/usek/osek	ju/juw/gik/juk/juch	one/gim/jum
	Akkusativ	uns/us/os/unsich/usich/usik/unsek/usek/osek	ju/juw/gik/juk/juch	se

Anmerken: Varianten sint Dialektvarianten

Översetten

1. Person Eentall vun't Personal Pronomen [ännern]

Neddersakssch:
Achterhooks: ik

Mönsterlannsch: ik

Oldenborgsch: ik

Oostnordseeplattdüütsch: ik

Oostfreesch: ik (frs)

Plautdietsch: ekj (pdt), etj (pdt)

Twaents: ik

Veluws: ik

Vest Recklinghusen: ek

Middelnedderdüütsch: ik (gml), ek (gml)

Ooldsass'sch: ik (osx)
Angelsass'sch: ic (ang)
Araabsch: أنَا (ar) (ʾánā)
Araabsch (Ägypten): انا (arz) (ana)
Araabsch (Tunesien): آنَا (aeb) m, f (ʾānā)
Baversoorbsch: ja (hsb)
Armeensch: ես (hy) (es)
Bulgaarsch: аз (bg) (az)
Chineesch:
Kantonchineesch: 我 (zh-yue) (ngo5, o5)

Dungan-Chineesch: вә (veh)

Hakka-Chineesch: 我 (hak) (ngài)

Mandarin-Chineesch: 我 (zh) (wǒ)

Min-Nan-Chineesch: 我 (zh-min-nan) (góa)
Däänsch: jeg (da)
Düütsch: ich (de)
Ooldhoogdüütsch: ih (goh), ihh (goh)
Engelsch: I (en)
Esperanto: mi (eo)
Finnsch: minä (fi)
Franzöösch: je (fr)
Freesch:
Noordfreesch: ik (frr)

Saterfreesch: iek

Westfreesch: ik (fy)
Georgsch: მე (ka) (me) (me)
Greeksch: εγώ (el) (egó)
Ooldgreeksch: ἐγώ (grc) (egō)
Guaraní: che (gn)
Gootsch: 𐌹𐌺 (got) (ik)
Iersch: mé (ga), mise (ga)
Ooldiersch: mé (sga)
Ieslandsch: ég (is)
Indoneesch: aku (id), saya (id) , gue (id)
Italieensch: io (it)
Japaansch: 私 (ja) (わたし, watashí), (formal) わたくし (ja) (watakushí), あたし (ja) f (atashí), こちら (ja) (kochira), 内 (ja) (uchi), (familiär) 僕 (ja) m (ぼく, boku), (informal) 俺 (ja) m (おれ, ore), (archaic) 我 (ja) (われ, ware), 小生 (ja) (shōsei), (humble) 愚生 (ja) (gusē), (emperor, archaic) 朕 (ja) (chin), (Dialekt) わて (ja) (wate), (vulgär) あっし (ja) f (asshi), あたい (ja) (atai), (Kanto dialect) 自分 (ja) (jibun), (Kansai-Dialekt) うち (ja) f (uchi), (Dialekt) わっし (ja) m (wasshi), (older people) わし (ja) (washi), (archaic) 我輩 (ja) (wagahai), (archaic) 予 (ja) (yo)

Ooldsass'sch

Personalpronom

ek

Varianten

Annere Dialektformen: ik^[14]

Etymologie

Van Proto-Germaansch *ek (*ik), van Proto-Indo-Europääsch *éǵh₂.

Nakamen

+/-

Middelplattdüütsch: ek, ik
- Achterhooks: ik
- Mönsterlannsch: ik
- Oldenborgsch: ik
- Oostfreesch: ik
- Oostnordseeplattdüütsch: ik
- Plautdietsch: ekj, etj
- Twaents: ik
- Veluws: ik
- Vest Recklinghusen: ek
- Low Prussian: eck, öck

Ooldplattdüütsche Personalpronomen

		1. Persoon	2. Persoon	3. Persoon
		1. Persoon	2. Persoon	masculinum	femininum	neutrum
Nominativ	Singular	ek/ik	thū	hē	sīu	it
	Dual	wit	git	-
	Plural	wī	gī	sīa	sīa	sīu
Genitiv	Singular	mīn	thīn	is	ira	is, sīn
	Dual	unkaro	inka	-
	Plural	ūsa	iuwa	iro
Dativ	Singular	mī	thī	imu	iru	it
	Dual	-
	Plural	ūs	iu	im
Akkusativ	Singular	mī, mik	thī/thik	ina	sīa	it
	Dual	unk	ink	-
	Plural	ūs	iu	sīa	sīa	sīu

Översetten

1. Person Eentall vun't Personal Pronomen [ännern]

Neddersakssch:
Achterhooks: ik

Mönsterlannsch: ik

Oldenborgsch: ik

Oostnordseeplattdüütsch: ik

Oostfreesch: ik (frs)

Plautdietsch: ekj (pdt), etj (pdt)

Twaents: ik

Veluws: ik

Vest Recklinghusen: ek

Middelnedderdüütsch: ik (gml), ek (gml)

Ooldsass'sch: ik (osx)
Angelsass'sch: ic (ang)
Araabsch: أنَا (ar) (ʾánā)
Araabsch (Ägypten): انا (arz) (ana)
Araabsch (Tunesien): آنَا (aeb) m, f (ʾānā)
Baversoorbsch: ja (hsb)
Armeensch: ես (hy) (es)
Bulgaarsch: аз (bg) (az)
Chineesch:
Kantonchineesch: 我 (zh-yue) (ngo5, o5)

Dungan-Chineesch: вә (veh)

Hakka-Chineesch: 我 (hak) (ngài)

Mandarin-Chineesch: 我 (zh) (wǒ)

Min-Nan-Chineesch: 我 (zh-min-nan) (góa)
Däänsch: jeg (da)
Düütsch: ich (de)
Ooldhoogdüütsch: ih (goh), ihh (goh)
Engelsch: I (en)
Esperanto: mi (eo)
Finnsch: minä (fi)
Franzöösch: je (fr)
Freesch:
Noordfreesch: ik (frr)

Saterfreesch: iek

Westfreesch: ik (fy)
Georgsch: მე (ka) (me) (me)
Greeksch: εγώ (el) (egó)
Ooldgreeksch: ἐγώ (grc) (egō)
Guaraní: che (gn)
Gootsch: 𐌹𐌺 (got) (ik)
Iersch: mé (ga), mise (ga)
Ooldiersch: mé (sga)
Ieslandsch: ég (is)
Indoneesch: aku (id), saya (id) , gue (id)
Italieensch: io (it)
Japaansch: 私 (ja) (わたし, watashí), (formal) わたくし (ja) (watakushí), あたし (ja) f (atashí), こちら (ja) (kochira), 内 (ja) (uchi), (familiär) 僕 (ja) m (ぼく, boku), (informal) 俺 (ja) m (おれ, ore), (archaic) 我 (ja) (われ, ware), 小生 (ja) (shōsei), (humble) 愚生 (ja) (gusē), (emperor, archaic) 朕 (ja) (chin), (Dialekt) わて (ja) (wate), (vulgär) あっし (ja) f (asshi), あたい (ja) (atai), (Kanto dialect) 自分 (ja) (jibun), (Kansai-Dialekt) うち (ja) f (uchi), (Dialekt) わっし (ja) m (wasshi), (older people) わし (ja) (washi), (archaic) 我輩 (ja) (wagahai), (archaic) 予 (ja) (yo)

Westfreesch

Adverb

ek

Översetten

Översetten [ännern]

Neddersaksch:
Mönsterlannsch: auk

Oldenborgsch: ok

Oostfreesch: ok (frs)

Oostnordseeplattdüütsch: ok

Middelnedderdüütsch: ôk (gml)

Ooldsass'sch: ōk (osx)
Däänsch: også (da)
Düütsch: auch (de)
Engelsch: also (en), too (en), as well (en)

Franzöösch: aussi (fr), également (fr)
Freesch:
Noordfreesch (Föhr): uk

Saterfreesch: uk (stq), ook (stq)

Westfreesch: ek (fy)
Nedderlandsch: ook (nl)
Portugeesch: também (pt)
Spaansch: también (es), además (es)

? Referenzen un wiederföhren Informatschonen

↑ Wenkerbogen 23062
↑ Stratmann-Täpper, Hedwig, Schäper, Hans, Use Platt van A büs Z, Wörterbuch Kirchhellener Platt, Hochdeutsch-Plattdeutsch, Nr. 43 der Schriftenreihe des Vereins für Orts- und Heimatkunde Kirchhellen, Bottrop-Kirchhellen 2012, 88 (ich)
↑ Wenkerbogen 23054
↑ Wenkerbogen 23190 dort "Ieck" geschrieben
↑ Wenkerbogen 23310
↑ Wenkerbogen 23192
↑ Wenkerbogen 23056
↑ Wenkerbogen 23188
↑ Wenkerbogen 23197
↑ Wenkerbogen 23207
↑ Wenkerbogen 23199
↑ Lübben, August, Mittelniederdeutsche Grammatik nebst Chrestomathie und Glossar, Leipzig 1882, 106
↑ Lasch, Agathe, Mittelniederdeutsche Grammatik, Halle/Saale 1914, 213f Anm. 2
↑ Holthausen, Ferdinand, Altsächsisches Wörterbuch, erschienen in: NIEDERDEUTSCHE STUDIEN Bd. 1, Hrsg: William Foerste, 2. Auflage, Köln/Graz 1967, 15, 39 ;im Internet: http://www.lwl.org/komuna/pdf/Bd_01.pdf

[1] Wenkerbogen 23062

[Stratmann-Täpper_88_(ich)-2] Stratmann-Täpper, Hedwig, Schäper, Hans, Use Platt van A büs Z, Wörterbuch Kirchhellener Platt, Hochdeutsch-Plattdeutsch, Nr. 43 der Schriftenreihe des Vereins für Orts- und Heimatkunde Kirchhellen, Bottrop-Kirchhellen 2012, 88 (ich)

[3] Wenkerbogen 23054

[4] Wenkerbogen 23190 dort "Ieck" geschrieben

[5] Wenkerbogen 23310

[6] Wenkerbogen 23192

[7] Wenkerbogen 23056

[8] Wenkerbogen 23188

[9] Wenkerbogen 23197

[10] Wenkerbogen 23207

[11] Wenkerbogen 23199

[Lübben_106-12] Lübben, August, Mittelniederdeutsche Grammatik nebst Chrestomathie und Glossar, Leipzig 1882, 106

[Lasch_213f_Anm._2-13] Lasch, Agathe, Mittelniederdeutsche Grammatik, Halle/Saale 1914, 213f Anm. 2

[14] Holthausen, Ferdinand, Altsächsisches Wörterbuch, erschienen in: NIEDERDEUTSCHE STUDIEN Bd. 1, Hrsg: William Foerste, 2. Auflage, Köln/Graz 1967, 15, 39 ;im Internet: http://www.lwl.org/komuna/pdf/Bd_01.pdf

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

ek

Vest Recklinghusen

Personalpronom

Varianten (bewark varianten)

Bedüden

Etymologie

Listen vun de Personalpronomen

Översetten

Middelnedderdüütsch

Personalpronom

Varianten

Etymologie

Nakamen

Översetten

Ooldsass'sch

Personalpronom

Varianten

Etymologie

Nakamen

Översetten

Westfreesch

Adverb

Översetten

Varianten ^{(bewark varianten)}