Middelnedderdüütsch
- beuke (femininum)
- Mehrtall: beuken
Varianten
beuke[1], boke[2], böke
Etymologie
Van Ooldsass'sch bōka, van Proto-Germaansch *bōkijǭ, van Proto-Indo-Europääsch *bʰeh₂ǵos.
Nakamen
- Noordneddersakssch:
- Oldenborgsch: Böök
- Oostfreesch: Böök
- Oostnordseeplattdüütsch: Böök
- Westfäälsch:
- Vest Recklinghusen: Böcke
- Westmönsterlannsch: Bööke
Översetten
- Neddersaksch:
- Oostfreesch: Böök (frs), Böke (frs)
- Siuerlannsch: Baike, Boike (Assinghausen, Elpe, Felbecke), Bauke (Brilon, Attendorn, Drolshagen, Elspe, Kirchhundem, Olpe, Selbecke), Baueke (Niedersfeld), Būke (Wenden/Hillmicke)
- Vest Recklinghusen: Böcke
- Westmönsterlannsch: Bööke
- Middelnedderdüütsch: beuke (gml), boke (gml), böke (gml)
- Ooldsass'sch: bōka (osx)
- Däänsch: bøg (da)
- Düütsch: Buche (de)
- Engelsch: beech (en)
|
|
|
- ↑ Vögliek ok: Schiller, Dr. Karl und Lübben, Dr. August, Mittelniederdeutsches Wörterbuch, I. Band A-E, Bremen 1875, 304, 374 f; im Internet:
- ↑ Vögliek ok: Schiller, Dr. Karl und Lübben, Dr. August, Mittelniederdeutsches Wörterbuch, I. Band A-E, Bremen 1875, 374 f; im Internet: