bōka

Ooldsass'sch

Substantiv

bōka (femininum) ^[1]^[2]

Etymologie

Van Proto-Germaansch *bōkijǭ, van Proto-Indo-Europääsch *bʰeh₂ǵos.

Nakamen

Middelplattdüütsch: beuke, boke, böke
- Noordneddersakssch:
  - Oldenborgsch: Böök
  - Oostfreesch: Böök
  - Oostnordseeplattdüütsch: Böök
- Westfäälsch:
  - Vest Recklinghusen: Böcke
  - Westmönsterlannsch: Bööke

Översetten

Översetten [ännern]

Neddersaksch:
Oostfreesch: Böök (frs), Böke (frs)

Siuerlannsch: Baike, Boike (Assinghausen, Elpe, Felbecke), Bauke (Brilon, Attendorn, Drolshagen, Elspe, Kirchhundem, Olpe, Selbecke), Baueke (Niedersfeld), Būke (Wenden/Hillmicke)

Vest Recklinghusen: Böcke

Westmönsterlannsch: Bööke

Middelnedderdüütsch: beuke (gml), boke (gml), böke (gml)

Ooldsass'sch: bōka (osx)
Däänsch: bøg (da)
Düütsch: Buche (de)
Engelsch: beech (en)

? Referenzen un wiederföhren Informatschonen

↑ Holthausen, Ferdinand, Altsächsisches Wörterbuch, erschienen in: NIEDERDEUTSCHE STUDIEN Bd. 1, Hrsg: William Foerste, 2. Auflage, Köln/Graz 1967, 8 ;im Internet: http://www.lwl.org/komuna/pdf/Bd_01.pdf
↑ etymologiebank.nl, beuk1

Vun „https://nds.wiktionary.org/w/index.php?title=bōka&oldid=141050“