Anhang:Proto-Germaansch/bōkijǭ

Düsse Indrag bargt rekunstrueerte Wöör un Wörtels. Dat heet, dat de Begrepen in düssen Indrag nich direkt nawiest sünd. Man se nimmt an, dat he so existeert hett, wat sik op verglieken Bewiesen grünnt.

Proto-Germaansch

Etymologie

Vun vördem *bōkō, vun Proto-Indo-Europääsch *bʰeh₂ǵos (“beech”). De indo-europääsche Wörtel is ok de vun Ooldgreeksch φηγός (phēgos, “Eek”), Latiensch fāgus (“Böök”) un Armeensch բոխի (boxi, “hornbeam”).

Utspraak

IPA^(key): /ˈbɔː.ki.jɔ̃ː/

Substantiv

*bōkijǭ f

Böök

Deklinatschoon

Deklinatschoon vun *bōkijǭ (ōn-Stamm)

	Singular	Plural
Nominativ	*bōkijǭ	*bōkijōniz
Vokativ	*bōkijǭ	*bōkijōniz
Akkusativ	*bōkijōnų	*bōkijōnunz
Genitiv	*bōkijōniz	*bōkijōnǫ̂
Dativ	*bōkijōni	*bōkijōmaz
Instrumental	*bōkijōnē	*bōkijōmiz

Kiek ok bi

*bōks

Nakamen

+/-

Proto-Westgermaansch: *bōku
- Ooldplattdüütsch: bōka
  - Middelplattdüütsch: beuke, boke, böke
    - Noordneddersakssch:
      - Oldenborgsch: Böök
      - Oostfreesch: Böök
      - Oostnordseeplattdüütsch: Böök
    - Westfäälsch:
      - Vest Recklinghusen: Böcke
      - Westmönsterlannsch: Bööke
- Angelsass'sch: bēċe
  - Middelengelsch: beche
    - Engelsch: beech
- Ooldfreesch: bōk
  - Westfreesch: boek
- Ooldnedderlandsch: *buoka
  - Middelnedderlandsch: boeke
    - - Nedderlandsch: beuk
    - Afrikaans: beuk
- Ooldhoochdüütsch: buohha
  - Düütsch: Buche
Slaavsch: *buky