Kierl

Oostnordseeplattdüütsch

Substantiv

Kierl (masculinum)

Mehrtall: Kierls

Varianten ^{(bewark varianten)}

Düütschland/Däänmark Mekelbörgsch: Oldmärksch: Noordwestdüütschland/Däänmark Oldenborgsch: Oostfreesch: Keerl, Kerel Oostnordseeplattdüütsch: Keerl, Kerl, Kierl Oostfäälsch Chöttingisch-Grubenhagensch: Elvoostfäälsch: Heidoostfäälsch: Oostnedderdüütsch Hinnerpommersch: Vörpommersch: Oostpreuß'sch: Westpreuß'sch:

Westfäälsch Mönsterlannsch: Kääl Oostwestfäälsch Ravensbiarg-Lippe: Süüdwestfäölsk Mark-Baukum: Sausker Platt: Siuerlannsch: Vest Recklinghusen: Käl, Kerl Westmönsterlannsch: Nedderlannen Achterhooks: Drèents: Grunnegs: Sallaans: Stellingwarfs: Twaents: Urkers: Veluws: Plautdietsch: Anmerken: "./." = keen Variante vun dat Wort in düsse Dialekt

Deklinatschoon

Oostnordseeplattdüütsch

Deklinatschoon
masculinum	Singular	Plural
Nominativ	de Kierl	de Kierls
Nonominativ	den Kierl	de Kierls

Bedüden

1. Mann

1. De Kierl het een annere.

Etymologie

vun mittelplattdüütsch: kerle = „freen Mann“; oolnoordsch: karl = Kerl, Mann, olle Mann, oolengelsch: carl, oolhoogdüütsch: karl; indogermaansch: *gerə- = alt

Utdrücken

1. 'n Kierl kriegen: heiraden
2. min Kierl: min Ehmann

Översetten

opwussen mannlich Minsch [ännern]

Neddersakssch: Mönsterlannsch: Kääl Oostfreesch: Keerl (frs), Kerel (frs), Mann (frs), Mannminsk (frs) Oostnordseeplattdüütsch: Mann, Kierl, Keerl, Kerl Plautdietsch: Maunn (pdt), Maun (pdt) Vest Recklinghusen: Käl, Kerl, Mann, Mannskerl, Mannsmensche Afrikaansch: man (af) Däänsch: mand (da) u Düütsch: Mann (de) m, Herr (de) m Esperanto: viro (eo) Engelsch: man (en) Franzöösch: homme (fr) m Ieslandsch: maður (is), karlmaður (is), karl (is) Italieensch: uomo (it) m

Kurdsch: mêr (ku) m Latiensch: vir (la) m Nedderlandsch: man (nl) m, heer (nl) m Norweegsch: mann (no) u Norweegsch (Bokmål): mann (no) m Norweegsch (Nynorsk): mann (nn) m Spaansch: varón (es) m, hombre (es) m Sweedsch: man (sv) u Volapüüksch: man (vo)