Däänsch
- tunge (utrum)
1. Anatomie: tunge
Deklinatschoon
Bedüden
- Anatomie:
- een System vun Eenheiten un Regeln, datt de Liddmaten vun een Spraakgemeenschop dato as Middel denen deit, datt se sik verstännigen künn
- (Zoologie): Solea solea (Seetung)
Etymologie
Vun Ooldnoorsch tunga, vun Proto-Germaansch *tungǭ, vun Proto-Indo-Europääsch *dn̥ǵʰwéh₂s (“tongue”).
Översetten
Middel sik to verstännigen [
ännern]
- Neddersakssch:
- Achterhooks: taol, spraok
- Drèents: taal, taol, tael, spraok, spraoke
- Grunnegs: toal, sproak
- Oldenborgsch: Taal
- Oostfreesch: Taal (frs)
- Oostnordseeplattdüütsch: Spraak, Tung
- Sallaans: taol, spraoke
- Stellingwarfs: tael, spraoke
- Twaents: taal, sproak
- Urkers: taol
- Veluws: taal, taol, tääl
- Vest Recklinghusen: Sproke
- Ooldsass'sch: sprāka (osx) f
- Afrikaansch: taal (af)
- Angelsass'sch: sprǣċ (ang) f, spǣċ (ang) f
- Däänsch: sprog (da) n, mål (da), tunge (da) u
- Düütsch: Sprache (de)
- Ooldhoogdüütsch: sprāhha (goh) f
- Middelhoogdüütsch: sprāche (gmh) f
- Engelsch: language (en)
- Finnsch: kieli (fi)
- Franzöösch: langue (fr) f
- Ooldfranzöösch: langue (fro) f
- Middelfranzöösch: langue (frm) f
- Iersch: teanga (ga) f
- Italieensch: lingua (it) f
- Japaansch: 言葉 (ja) (ことば, kotoba), 言語 (ja) (げんご, gengo)
- Javaansch: basa (jv)
|
|
|
: Solea solea