Achterhooks, Drèents, Grunnegs, Sallaans, Stellingwarfs, Twaents, Veluws

Substantiv

deure (femininum)
Mehrtall: deuren

Bedüden

  1. (bouwkunde) bröt in ne opening tussen twee kamers, of tussen boeten en ne ruumte in t hoes/gebouw, waordeur leu derin of deroet könt

Varianten (bewark varianten)

  • Düütschland/Däänmark
  • Nedderlannen
  • Anmerken: "./." = keen Variante vun dat Wort in düsse Dialekt

Etymologie

Vun Ooldsass'sch duru (Döör) (nich dor (Door)), vun Proto-Germaansch *durz, vun Proto-Indo-Europääsch *dʰwer-, *dʰwor- (Döörlock, Döör, Door). Verwandt mit Engelsch door, Angelsass'sch duru (Döör), dor (Door), Westfreesch doar, Nedderlandsch deur, Düütsch Tür (Döör), Tor (Door), Däänsch dør, Ieslandsch dyr, Latiensch foris, Ooldgreeksch θύρα (thura), Albaansch derë pl. dyer, Kurdsch derge (der), derî, Pers'sch در (dar), Russ'sch дверь (dver’), Hindi द्वार (dvār), Urdu دوار (dvār), Armeensch դուռ (duṙ), Iersch doras, Litausch durys.

Afledd un verwandt Begrepen

Översetten

  1. Stratmann-Täpper, Hedwig, Schäper, Hans, Use Platt van A büs Z, Wörterbuch Kirchhellener Platt, Hochdeutsch-Plattdeutsch, Nr. 43 der Schriftenreihe des Vereins für Orts- und Heimatkunde Kirchhellen, Bottrop-Kirchhellen 2012, Tür
  2. Vöglieck: Zeitschrift der Vereine für Orts- und Heimatskunde im Veste und Kreise Recklinghausen Band 5 (1895), 21 http://sammlungen.ulb.uni-muenster.de/hd/periodical/pageview/1464637