Kraasch
(wiederwiest vun Kroosch)
Oostnordseeplattdüütsch
- Kraasch (femininum)
Deklinatschoon: Nom.Sg. de Kraasch, Gen.Sg. vun de Kraasch, Obj.Sg. de Kraasch; keen Plural
Utspraak
Varianten
Bedüden
- [1] Moot, een troot sik wat
Bispellen
- [1] Wenn du dörin geihst, denn hest du wahrlich Kraasch.
Henwies to'n Bruuk
- [1] Dat Woort warrt fakener bruukt as Moot.
Woortbestanddelen
Etymologie
- [1] Dat Woort kümmt vun dat französche Woort courage. De eerste Vokal worr tilgt un dat c un dat r kemen dann beids tohoop un harrn den Sülvenanfang billt. Dat g vun -age worr dör de finale Kunsonantenswäken stimmlos un denn sch utsnackt. Un so keem dat, dat dat Woort nu eensülvig worrn is un de binnere Vokal lang maakt worrn is. Blangen düsse Form gifft dat aver noch de längere Form Kuraasch.
Utdrücken
Synonymen
- [1] Moot
Synonyme Utdrücken
- [1] sik troen
Gegenwöör
Sinnverwandte Wöör
- [1] Datendrang
Översetten
- [1] Plattdüütschen Wikipedia-Artikel „Kraasch“
- [1] ndr.de Düütsch-Plattdüütsch Wöörbook „Kraasch“
- [1] Plattmakers-Wöörbook „Kraasch“
- Der neue SASS. Plattdeutsches Wörterbuch. (Taschenbuch) (Plattdeutsch-Hochdeutsch Hochdeutsch-Plattdeutsch — Plattdeutsche Rechtschreibung)
Heinrich Kahl (Autor), Heinrich Thies (Autor). Edition Fehrs-Gilde, überarbeitete Auflage 2002. (ISBN 3-529-03000-7)
Wachholtz Verlag Neumünster. Siet 109