stone

Engelsch

Substantiv

stone

Mehrtall: stones

Etymologie

Vun Middelengelsch stan, ston, vun Angelsass'sch stān, Vun Proto-Germaansch *stainaz. (verglieck Nedderlandsch steen, Düütsch Stein), vun Proto-Indo-Europääsch *st(y)oy- (verglieck Latiensch stiria (“icicle”), Russ'sch стена (stená, “wall”), Ooldgreeksch στῖον (stion, “Flintsteen”), στέαρ (stear, “Talg/Tallig/Ungel”), Pers'sch ستون (sotun, “Piler, Süül”), Albaansch shtëng (“hardened or pressed matter”), Sanskrit स्त्यायते (styāyate, “it hardens”)).

Översetten

Översetten [ännern]

Kurdsch: kevir (ku) m Neddersaksch: Oldenborgsch: Steen Oostfreesch: Steen (frs) Oostnordseeplattdüütsch: Steen Plautdietsch: Steen (pdt) Vest Recklinghusen: Steen Angelsass'sch: stān (ang) Däänsch: sten (da) Düütsch: Stein (de) Engelsch: stone (en)

Esperanto: ŝtono (eo) Finnsch: kivi (fi) Franzöösch: pierre (fr) Nedderlandsch: steen (nl) Norweegsch: stein (no) Portugeesch: pedra (pt) Spaansch: piedra (es) Volapüüksch: ston (vo)