snacken

Oostnordseeplattdüütsch

Verb

snacken

Bügen

Süh: snacken (Konjugatschoon)

Utspraak

IPA^(key): [ˈsnakn̩]

Sülventrennen

sna·cken

Dialekten un Varianten

Dialektuutdrücken un Schrievvarianten

Na Sass: snacken Na Lindow: snacken na de NPRs: snacken

na de NSS: kallen, küren, pråten, readen, snakken, spreaken in Oostfreesland: praten, proten in Westfalen: küern

Bedüden

1. jichtenswat seggen, mit jichtenseen spreken

Bispellen

[1] He hett vundaag noch nich mit sien Fro snackt.

Henwies to'n Bruuk

[1] Dat gifft blangen snacken noch twee Varianten: küren un praten. Snacken is vör allens in de noordnedderdüütschen Mundoorden begäng, praten/proten in Oostfreesland, praoten un küren/küürn/köiern/kuüren/küern in Westfalen. Dat Woort „snacken“ is ok in de noordhoochdüütsche Ümgangsspraak as schnacken ingahn.

Etymologie

[1] Dat Woort weer toeerst Luutmaleree un kümmt vun dat smacken Geruusch in'n Mund. Bilütten kreeg dat Woort denn de Bedüden spreken/seggen. (In't Nedderlannsche bedüüdt snakken a) (na Aten) ringen, b) Lengen hebben.)

Afledd Begrepen

[1] Snackeree, Snacker, Snicksnack

Synonymen

[1] reden, küren, praten, klönen

Gegenwöör

[1] swiegen

Sinnverwandte Wöör

[1] spreken, kommunizeren

Vörkamen

[1] Bi de plattdüütschen Mottospröök as: Snack mal wedder Platt!

Översetten

jichtenswat seggen, mit jichtenseen kommunizeren [ännern]

Neddersaksch: Mekelbörgsch: schnacken Oostnordseeplattdüütsch: reden, snacken, klönen Vest Recklinghusen: klönen, küren, kür'n, kürn, proten, sprecken Däänsch: snakke (da), tale (da) Düütsch: reden (de), sprechen (de) Engelsch: talk (en), speak (en)

Franzöösch: parler (fr) Nedderlandsch: spreken (nl), praten (nl) Portugeesch: falar (pt) Spaansch: hablar (es) Sweedsch: snacka (sv)

? Referenzen un wiederföhren Informatschonen

[1] Plattdüütschen Wikipedia-Artikel „snacken“

[1] ndr.de Düütsch-Plattdüütsch Wöörbook „snacken“

[1] Plattmakers-Wöörbook „snacken“

Der neue SASS. Plattdeutsches Wörterbuch. (Taschenbuch) (Plattdeutsch-Hochdeutsch Hochdeutsch-Plattdeutsch — Plattdeutsche Rechtschreibung) Heinrich Kahl (Autor), Heinrich Thies (Autor). Edition Fehrs-Gilde, überarbeitete Auflage 2002. (ISBN 3-529-03000-7) Wachholtz Verlag Neumünster. Siet 181