briäken

Mönsterlannsch

Verb

briäken

Varianten ^{(bewark varianten)}

Düütschland/Däänmark Mekelbörgsch: Oldmärksch: Noordwestdüütschland/Däänmark Oldenborgsch: breken Oostfreesch: breken Oostnordseeplattdüütsch: breken Oostfäälsch Chöttingisch-Grubenhagensch: Elvoostfäälsch: Heidoostfäälsch: Oostnedderdüütsch Hinnerpommersch: Vörpommersch: Oostpreuß'sch: Westpreuß'sch:

Westfäälsch Mönsterlannsch: briäken Oostwestfäälsch Ravensbiarg-Lippe: Süüdwestfäölsk Mark-Baukum: Sausker Platt: Siuerlannsch: Vest Recklinghusen: brecken Westmönsterlannsch: Nedderlannen Achterhooks: Drèents: Grunnegs: Sallaans: Stellingwarfs: Twaents: Urkers: Veluws: Plautdietsch: Anmerken: "./." = keen Variante vun dat Wort in düsse Dialekt

Konjugatschoon

Mönsterländsk: Konjugeeren van briäken

	Pronomen	Präsens	Präteritum (Imperfekt)	Präsensperfekt (Perfekt)	Präteritumperfekt (Plusquamperfekt)	Futurperfekt (Futur I)	Futur (Futur II)
Iärste Person Singular	ik	briäk	brak	häb bruoken	had bruoken
Twedde Person Singular	du	bräks	braks	häs bruoken	hasses bruoken
Diärde Person Singular	he/se/et	bräk	brak	häw bruoken	had bruoken
Plural	wi/gi/se	briäkt	brakken	häbt bruoken	hadden bruoken
Imperativ Singular	?
Imperativ Plural	?
Partizip I	?
Partizip II	?

Etymologie

Van Middelnedderdüütsch breken, van Ooldsass'sch brekan, Proto-Germaansch *brekaną (“briäken”), van Proto-Indo-Europääsch *bʰreg- (“briäken”).

Afledd Begrepen

• afbriäken, * daalbriäken

Översetten

Översetten [ännern]

Neddersaksch: Mönsterlannsch: briäken Oldenborgsch: breken Oostfreesch: breken (frs) Oostnordseeplattdüütsch: breken Vest Recklinghusen: brecken Däänsch: TEXT (da) Düütsch: brechen (de) Engelsch: break (en)

Franzöösch: casser (fr) Freesch: Noordfreesch (Föhr): breeg Nedderlandsch: breken (nl) Portugeesch: TEXT (pt) Spaansch: TEXT (es)