bemöten
Oldenborgsch, Oostfreesch, Oostnordseeplattdüütsch
- bemöten
Utspraak
Bedüden
- sik drapen, eher tofallig
- Bispele: Ahh, nu hebbt wi uns ja doch bemööt.
Konjugatschoon vun Infinitiv | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Eentall | Mehrtall | ||||||
Person | 1. | 2. | 3. | 1. | 2. | 3. | |
Tiet | ik | du | he / se dat |
wi | ji | se | |
eenfache Tieden |
|||||||
verleden Tiet |
|||||||
tosamen- sett Tieden |
Perfekt | ||||||
Plusquam- perfekt |
|||||||
tokamen Tiet |
bemöten |
bemöten |
bemöten |
bemöten |
bemöten |
bemöten | |
Imperativ | |||||||
Partizip Nutiet | |||||||
Partizip verleden Tiet |
|||||||
Kiek ok bi: Bügen vun Verben |
Varianten
- Düütschland
- Norddüütschland: bemöten
Woortbestanddelen
- be- + möten in de Sinn vun anhalen, ophalen, hinnern
Etymologie
- Proto-Germaansch *mōtijanan, vun *mōtan (“Mööt”), vgl. nee'engelsch: to meet, Nedderlannsch moeten, Ieslannsch mæta, Sweedsch möta, Däänsch møde