Tod

Düütsch

Substantiv

Tod (masculinum)

Bedüden

1. nich leven, wenn een levt hett
2. as Person

Utdrücken

1. zu Tode kommen
2. auf den Tod nicht ... (leiden, vertragen etc) können

Översetten

nich leven [ännern]

Neddersaksch: Oldenborgsch: Dood Oostfreesch: Dood (frs) Oostnordseeplattdüütsch: Dood Vest Recklinghusen: Dod Angelsass'sch: dēaþ (ang) Däänsch: død (da) Düütsch: Tod (de) Engelsch: death (en) Franzöösch: mort (fr) Freesch: Westfreesch: dea (fy)

Kurdsch: mirî (ku) m Ieslandsch: dauði (is) Italieensch: morte (it) Nedderlandsch: dood (nl) Norweegsch: død (no) Portugeesch: morte (pt) Spaansch: muerte (es) Sweedsch: död (sv)

as Persoon [ännern]

Neddersaksch: Oldenborgsch: Dood, (figurativ) Fründ Hein Oostfreesch: Dood (frs), (figurativ) Fründ Hein (frs) Oostnordseeplattdüütsch: Dood, (figurativ) Fründ Hein (frs) Däänsch: Manden med leen (da) Düütsch: Tod (de), (figurativ) Freund Hein (de), (figurativ) Sensenmann (de) Engelsch: Death (en), (figurativ) Grim Reaper (de)

Franzöösch: Faucheuse (fr) Nedderlandsch: Dood (nl), (figurativ) Magere Hein (nl), (figurativ) zeisenman (nl) Portugeesch: morte (pt) Spaansch: muerte (es)