klarken
Oldenborgsch, Oostfreesch, Oostnordseeplattdüütsch
Verb
- klarken
Varianten
- Na Sass: klarken
Bügen
| Infinitiv | klarken | ||||||
| Antall | Eentall | Mehrtall | |||||
| Person | 1. | 2. | 3. | 1. | 2. | 3. | |
| Tiet | ik | du | he / se dat |
wi | ji | se | |
| eenfache Tieden | Nutiet | klark | klarkst | klarkt | klarkt | klarkt | klarkt |
| verleden Tiet | klark | klarkst | klark | klarken | klarken | klarken | |
| tosamen- sett Tieden |
Perfekt | heff klarkt | hest klarkt | hett klarkt | hebbt klarkt | hebbt klarkt | hebbt klarkt |
| Plusquam- perfekt |
harr klarkt | harrst klarkt | harr klarkt | harrn klarkt | harrn klarkt | harrn klarkt | |
| tokamen Tiet | warr klarken | warrst klarken | warrt klarken | warrt klarken | warrt klarken | warrt klarken | |
| Imperativ | - | klark | - | - | klarkt | - | |
| Partizip Nutiet | klarken | ||||||
| Partizip verleden Tiet |
klarkt | ||||||