dullhorig

Oldenborgsch, Oostfreesch, Oostnordseeplattdüütsch

Adjektiv

dullhorig

Formen vun dat Woort

Deklinatschoon: dullhorig, dullhorige, dullhorigen

Stiegern: dullhorig, dullhoriger, dullhorigst

Utspraak

IPA^(key): [ˈdʊlhɔrɪç] dullhorig, IPA^(key): [ˈdʊlhɔrɪɡə] dullhorige, IPA^(key): [ˈdʊlhɔrɪɡn̩] dullhorigen

Sülventrennen

dull·ho·rig, dull·ho·ri·ge, dull·ho·ri·gen

Varianten

• Na Sass: dullhorig
• Na Sass: düllhorig
• Mennonitenplattdüütsch (Plauttdietsch): aggressiv, aunjrieplostig, (annere Schrievwiesen: aunjrieplostijch)

Bedüden

[1] vull vun Aggreschoon, in Raasch ween

Bispellen

• [1] Wenn een mit 'n roden Tuch vör de Stier hanteert, warrt he bannig dullhorig.

Woortbestanddelen

• dull, horig

Afledd Begrepen

• Dullhorigkeit, Dulligkeit

Utdrücken

• dullhorig sien

Synonymen

• dullköppig, dullkoppt, körtkoppt, balstürig, füünsch, gluupsch, hitzig, krippkoppt, rappelkoppsch, opbrusen, aggressiv, dullhoor, vergrellt

Synonyme Utdrücken

• na jichtenseen sien Kopp gahn, dullen Kopp hebben, de Tähn wiesen

Gegenwöör

• suutje

Sinnverwandte Wöör

• Dulligheit, Bösigheit, Vergrelltheit

Översetten

Översetten

Düütsch: [1] jähzornig (de), aggressiv (de), aufbrausend (de), hitzig (de), cholerisch (de) Engelsch: [1] hot-tempered  (en), aggressive (en) Franzöösch: [1] coléreux (fr), rageur (fr)