afgeven (Konjugatschoon)
Oldenborgsch, Oostnordseeplattdüütsch
- afgeven (Konjugatschoon)
- trüch na: afgeven
Bügen
Infinitiv | afgeven | ||||||
Antall | Eentall | Mehrtall | |||||
Person | 1. | 2. | 3. | 1. | 2. | 3. | |
Tiet | ik | du | he / se dat |
wi | ji | se | |
eenfache Tieden | Nutiet | geev af | giffst af | gifft af | geevt af | geevt af | geevt af |
verleden Tiet | geev af | geevst af | geev af | geven af | geven af | geven af | |
tosamen- sett Tieden |
Perfekt | heff afgeven | hest afgeven | hett afgeven | hebbt afgeven | hebbt afgeven | hebbt afgeven |
Plusquam- perfekt |
harr afgeven | harrst afgeven | harr afgeven | harrn afgeven | harrn afgeven | harrn afgeven | |
tokamen Tiet | warr afgeven | warrst afgeven | warrt afgeven | warrt afgeven | warrt afgeven | warrt afgeven | |
Imperativ | - | giff af | - | - | geevt af | - | |
Partizip Nutiet | afgeven | ||||||
Partizip verleden Tiet |
afgeven |