afgeven (Konjugatschoon)
Oldenborgsch, Oostnordseeplattdüütsch
Verb
- afgeven (Konjugatschoon)
- trüch na: afgeven
Bügen
| Infinitiv | afgeven | ||||||
| Antall | Eentall | Mehrtall | |||||
| Person | 1. | 2. | 3. | 1. | 2. | 3. | |
| Tiet | ik | du | he / se dat |
wi | ji | se | |
| eenfache Tieden | Nutiet | geev af | giffst af | gifft af | geevt af | geevt af | geevt af |
| verleden Tiet | geev af | geevst af | geev af | geven af | geven af | geven af | |
| tosamen- sett Tieden |
Perfekt | heff afgeven | hest afgeven | hett afgeven | hebbt afgeven | hebbt afgeven | hebbt afgeven |
| Plusquam- perfekt |
harr afgeven | harrst afgeven | harr afgeven | harrn afgeven | harrn afgeven | harrn afgeven | |
| tokamen Tiet | warr afgeven | warrst afgeven | warrt afgeven | warrt afgeven | warrt afgeven | warrt afgeven | |
| Imperativ | - | giff af | - | - | geevt af | - | |
| Partizip Nutiet | afgeven | ||||||
| Partizip verleden Tiet |
afgeven | ||||||