Snavel

Oostnordseeplattdüütsch

Substantiv

Snavel (masculinum)

Mehrtall: Snavels

Varianten

• Na Sass: Snavel, Snovel, Snavels, Snovels
• Mennonitenplattdüütsch (Plauttdietsch): Schnovel m, Schnovels pl (annere Schrievwies: Schnowel, Schnowels)

Översetten

Översetten

Tschech'sch: zobák (cs) Däänsch: næb (da) Düütsch: Schnabel (de) Esperanto: beko (eo) Engelsch: beak (en), bill (en) Spaansch: pico (es) Finnsch: nokka (fi) Westfreesch: snaffel (fy), bek (fy) Franzöösch: bec (fr) Hebrääsch: מקור (he) (makor, maqqor = Snavel, makorim, maqqorim = Snavels) Kroaatsch: kljun (hr) Ungaarsch: csőr (hu) Italieensch: becco (it) Litausch: snapas (lt) Nedderlandsch: snavel (nl) Norweegsch (Nynorsk): nebb (nn) (Nynorsk) Norweegsch: nebb (no), snabel (no) Okzitaansch: bèc (oc) Poolsch: dziób (pl) Portugeesch: bico (pt) Russ'sch: клюв (ru) ( kljuv) (kljuv) Slowaaksch: zobák (sk) Sweedsch: näbb (sv) Ukrainsch: дзьоб (uk) (dzʹob) (dz'ob)

Düütsch

Substantiv

Snavel (masculinum)

Mehrtall: Schnäbel

Översetten

Översetten

Oostnordseeplattdüütsch: Snavel