ännern (Konjugatschoon)
Oostnordseeplattdüütsch
Verb
- ännern (Konjugatschoon)
- trüch na: ännern
Bügen
| Infinitiv | ännern | ||||||
| Antall | Eentall | Mehrtall | |||||
| Person | 1. | 2. | 3. | 1. | 2. | 3. | |
| Tiet | ik | du | he / se dat |
wi | ji | se | |
| eenfache Tieden | Nutiet | änner | ännerst | ännert | ännert | ännert | ännert |
| verleden Tiet | änner | ännerst | änner | ännern | ännern | ännern | |
| tosamen- sett Tieden |
Perfekt | heff ännert | hest ännert | hett ännert | hebbt ännert | hebbt ännert | hebbt ännert |
| Plusquam- perfekt |
harr ännert | harrst ännert | harr ännert | harrn ännert | harrn ännert | harrn ännert | |
| tokamen Tiet | warr ännern | warrst ännern | warrt ännern | warrt ännern | warrt ännern | warrt ännern | |
| Imperativ | - | änner | - | - | ännert | - | |
| Partizip Nutiet | ännern | ||||||
| Partizip verleden Tiet |
ännert | ||||||